Λιακάδα… στην καρδιά του χειμώνα!
Τις ημέρες που έχει λιακάδα, το φως περνάει μέσα μου… Φωτίζει την ψυχή μου και αρχίζω να ακτινοβολώ! Τι τύχη Θεέ μου, να γεννιέσαι και να μεγαλώνεις μέσα σε ηλιόλουστα τοπία! Να νιώθεις τη θέρμη του ήλιου στο δέρμα σου! Μαζί με το θαλασσινό στοιχείο σε ξεμυαλίζουν…
Ανυπομονώ για τα καλοκαίρια αυτά, που μυρίζουν Ελλάδα και αλμύρα, για τα χαμόγελα και τις βόλτες! Τέτοιες μέρες γίνομαι μικρό παιδί… Τι ευλογία, τι αγαλλίαση αυτό το συναίσθημα!
Ένα σχόλιο
Ιωάννα
Τι ωραίο κείμενο…! Τι όμορφη φωτογραφία..!!